XIX əsrin ortalarında ABŞ-da Euchre-dən daha populyar kart oyunu yox idi. Müasirlər onu «bütün kart oyunlarının kraliçası» adlandırırdı və ölkənin hər guşəsində — Pensilvaniyanın fermer təsərrüfatlarından Missisipi boyunca üzən çay paroxodlarınadək — hər yerdə Euchre partiyaları qurulurdu.
Kart oyunu Euchre tarixi
Euchre necə amerika fenomeninə çevrildi
Euchre Amerikaya şöhrət qazanmadan xeyli əvvəl yaranmışdı. Əksər tarixçilər oyunun mənşəyini Elzas mənşəli Juckerspiel ilə əlaqələndirirlər — bu ad XVIII–XIX əsrlərdə məşhur olan bir kart oyunu növünə verilirdi. Oyunun adı belə onun mərkəzi kartına — kozırlar arasında ən yüksək yeri tutan valete işarə edir. Doğrudan da, Euchre-in əsas özəlliyi iki böyük kozırdır və hər ikisi valedir (onlara alman dilindəki Bauer — «kəndli» sözündən gələn «bouer» də deyilir). Kozırlı mastanın valeti, «sağ bouer» adlanan karta ən yüksək status verilir. Ondan sonra isə eyni rəngli digər mastanın valeti — «sol bouer» gəlir. Bu detal açıq-aşkar alman oyunlarından gəlir: məsələn, alman kart leksikonunda Bauer sözü çoxdan yalnız «kəndli»ni deyil, həm də «valet»i bildirir. Maraqlıdır ki, Euchre-də sadə valet kralları və tüzləri məğlub edir — XIX əsrin müşahidəçilərinin zarafatla qeyd etdiyi kimi, sanki titul sahiblərinin taxtdan endirilməsini «qanuniləşdirir».
Oyuna dair ilk yazılı qeyd yəqin ki, XIX əsrin əvvəlinə aiddir. Oksford İngilis Dili Lüğətinin məlumatına görə, artıq 1810-cu ildə Eucre həmin dövrün populyar kart əyləncələri arasında qısa da olsa xatırlanırdı. 1829-cu ildə isə ingilis aktyoru və yazıçısı Cozef Kovell (Joseph Cowell) Missisipi boyu səyahət edərkən Luisvilldən Yeni Orleana gedən paroxodda Uker adlı sirli oyunla tanış oldu. O, təəssüratlarını xeyli sonralar — 1844-cü ildə dərc etdi və bu qeydlər oyunun Amerika torpağında ilk təsvirlərindən biri sayılır.
1820-ci illərdən sonra Euchre Yeni Dünyada sürətlə kök saldı. Oyunu Avropadan, ilk növbədə almandilli immiqrantlar gətirdilər — həm o vaxt Fransanın tərkibində olsa da alman mədəniyyətini qoruyub saxlayan Elzasdan, həm də Almaniyanın başqa bölgələrindən. Oyunun İngiltərə kanalı vasitəsilə də keçməsi barədə versiyalar var — məsələn, o, İngiltərənin cənub-qərbində, Kornuolda və Devonnda sevilir, burada oxşar oyunlar Napoleon dövrünün fransız əsirlərindən yayılmışdı. Lakin məhz ABŞ-da Euchre əsl şöhrət qazandı. XIX əsrin birinci yarısında o, şərq ştatlarından Orta Qərbə qədər yayıldı. Artıq 1850-ci illərdə Euchre faktiki olaraq Amerikanın milli kart oyunu oldu. Onun populyarlığı həmin onilliklərdə sürətlə artdı — elə 1877-ci ildə yazırdılar ki, «Birləşmiş Ştatların geniş ərazisi boyunca heç bir başqa ev oyunu Euchre qədər sevilməyib».
Oyun xüsusilə Orta Qərbdə — Ohayo, İndiana, Miçiqan və İllinoys kimi ştatlarda möhkəm məskunlaşdı. Sonralar ABŞ-ın bu mərkəzi zolağı «Euchre Belt» — «Euchre Kəməri» adlandırıldı; ailədən-ailəyə Euchre ənənəsi o qədər güclü idi. Ona hər yerdə maraq göstərirdilər: şəhər qonaq otaqlarından fermer yarmarkalarına qədər. Vətəndaş müharibəsinin (1861–1865) əvvəlinə yaxın Euchre artıq hamıya əzbər idi — əsgər düşərgələrində də. Uzun dayanacaqlar zamanı həm Şimal, həm də Cənub əsgərləri saatlarını kartlarla keçirirdilər — çox vaxt da bu, məhz Euchre olurdu. ABŞ Vətəndaş müharibəsi dövründə oyun ordunun məişətinə bərk yeridi. Veteranların xatirələrinə görə, «bəzən hətta nahar da partiya naminə təxirə salınırdı». Əsgərlər üçün o, tonqal başında qazan və ya çiyində şinel qədər adi bir yoldaşa çevrilmişdi.
İlk qaydalar və jokerin yaranması
Euchre mətbuatda ilk dəfə 1840-cı illərdə göründü. 1844-cü ildə Filadelfiyada Tomas Metyuzun (Thomas Matthews) müəllifi olduğu The Whist Player’s Hand-Book adlı vəsait nəşr olundu və ora yeni oyunun qaydaları da daxil edildi — o vaxt oyuna bəzən Uker, bəzən isə Euchre deyilirdi. 1845-ci ildə isə oyun amerikalıların oyun kitabçasına salındı və xalq arasında «amerikan Hoyle» adını aldı — bu, XVIII əsrdə nüfuzlu britaniya nəşri Hoyle’s Games ilə müqayisə edilirdi. Qaydalar tədricən standartlaşdı və artıq 1850-ci ildə bütövlükdə Euchre-ə həsr olunmuş ilk ayrıca kitab işıq üzü gördü. Erkən təlimatlarda 32 kartlıq qısaldılmış dəst istifadə olunurdu — yeddilikdən tüzə qədər. Lakin sonralar daha da kiçildilmiş versiya üstünlük qazandı — hər mastadan doqquzdan tüzə qədər olan 24 kart.
Maraqlıdır ki, əvvəlcə joker dəstdə yox idi. «Joker» sözü belə hələ mövcud deyildi — bütün lazım kartlar standart dəstdə vardı və ən böyük kozır rolunu kozırlı mastanın valeti (sağ bouer) oynayırdı. Lakin amerikalı oyunçular, yeniliklərə olan maraqları ilə seçilənlər, XIX əsrin ortalarında sevimli Euchre oyunlarına qeyri-adi bir «super kozır» əlavə etməyə qərar verdilər. Əvvəlcə maraqlı bir üsuldan istifadə olunurdu: dəstlərə bəzən reklam və ya sınaq çapı üçün əlavə edilən mastasız boş kart salınırdı. Oyunçular bu kartı yenidən şərh etdilər və onu xüsusi böyük kozır — «ən yaxşı bouer» kimi istifadə etməyə başladılar. Belə əlavə kart ilk dəfə 1868-ci il qaydalarında xatırlansa da, tarixçilərin dediyinə görə, oyunçular onu artıq 1850-ci illərdə tətbiq etməyə başlamışdılar. Zamanla həmin kart ayrıca bir fiqur — jokerə çevrildi.
Həlledici addım xüsusi hazırlanmış kartların ortaya çıxması oldu. 1863-cü ildə kart nəşriyyatçısı Samuel Hart ilk illüstrasiyalı joker kartını buraxdı və ona «Imperial Bower» — «İmperator bouer» adını verdi. Kartda bir aslan şəkli var idi və yazılmışdı: «This card takes either Bower» — yəni «Bu kart hər iki boueri məğlub edir». Həmin andan əlavə kart Euchre dəstlərinə daxil oldu və bir daha onlardan çıxmadı.
Digər istehsalçılar da ideyanı qəbul etdilər və XIX əsrin sonuna yaxın ABŞ-da hər dəstdə joker oldu. Maraqlıdır ki, ilk «ən yaxşı bouer» kartlarında Hart və başqaları şən şutu təsvir etmirdilər — müxtəlif rəsmlər olurdu, aslandan pələngə qədər. Ancaq 1880–1890-cı illərdə jokerin dizaynı bizə tanış olan şən şut obrazını aldı. Adına gəlincə, «joker» sözü «Euchre» sözündən doğdu: bir versiyaya görə, ingilisdilli oyunçular üçün «Jucker» tələffüzü çətin idi və onlar onu özlərinə uyğun dəyişdilər. Hər halda, 1880-ci illərə gəldikdə əlavə joker artıq bütün iri kart fabriklərinin yeni dəstlərində var idi. Məsələn, 1867-ci ildə qurulmuş məşhur United States Playing Card Co. şirkəti 1880-ci illərdən etibarən standart Bicycle dəstlərinə iki joker əlavə edirdi. Joker öz mövcudluğunu məhz Euchre-ə borcludur — təsadüfi deyil ki, onun rolu birbaşa «ən yaxşı kozır» kimi müəyyənləşdirilmişdi.
Paroxodlarda və salonlarda: Euchre-in qızıl dövrü
Əgər Euchre-in vətəni sakit fermer icmaları idisə, o, əsl şöhrətini daha gur mühitdə qazandı. 1830–1860-cı illərdə Amerikada elə bir çay gəmisi yox idi ki, axşamlar masaların üstündə yeni bir Euchre raundu oynanılmasın. Missisipi üzərində Sent-Luisdən Yeni Orleana qədər üzən məşhur paroxodlarda oyun hətta pulla da oynanılırdı — Mark Tvenin (Mark Twain) qayıqlardakı kart oyunçuları haqqında qeydlərini xatırlamaq kifayətdir. Tven özü də 1860-cı illərdə gənc müxbir ikən Qərbi kəşf etməyə gedərkən axşamlar Taho gölü sahilində dostları ilə sığınacaq qurub «kartlar palçıq içində tanınmaz hala düşənədək saysız-hesabsız Euchre partiyaları oynadıqlarını» yazmışdı. Səyahətinin başqa bir hissəsində isə Tven okean gəmisində üç ayrılmaz yoldaşı müşahidə edir — onlar gecə-gündüz Euchre oynayır, bütöv butulkalarla viski içir və yazıçının təsvirinə görə «mənim gördüyüm ən xoşbəxt insanlar» görünürdülər.
Euchre Amerika sərhəd həyatının ayrılmaz hissəsinə çevrildi. Kaliforniya qızıl mədənlərində axtarıcılar axşamları kart oynayır, sərhəd salonlarında kartların səsi silah atəşi qədər eşidilirdi. Bir salonda poker oynanıla bilərdi, amma daha çox halda — dostcasına Euchre, çünki bunun üçün sadəcə dörd nəfər və yarım dəst kart lazım idi, partiyanın vaxtı isə uzun pokerə nisbətən daha qısa və əyləncəli idi. XIX əsrdə hər tavernada, hər karvansarayda və hər hərbi qəsəbədə Euchre oyunçularına rast gəlmək olardı. Oyun sadəliyi, sürəti və komanda ruhu ilə cəlb edirdi: iki nəfər iki nəfərə qarşı ən azı beşdən üç əl qazanmağa çalışır, cəsarətli oyunçu isə bəzən tərəfdaşsız «təkbaşına getmək» riskini götürürdü. Həyəcan, hesablamalar və sürətli temp — bütün bunlar Euchre-i müxtəlif təbəqələrdən insanlar üçün sevimli əyləncəyə çevirirdi.
Maraqlıdır ki, XIX əsrin sonuna doğru Euchre ən zərif salonlara da daxil oldu. Sərhəd mühitində tanınan oyun birdən-birə dəbdə olan dünyəvi əyləncəyə çevrildi. 1890-cı illərdə ABŞ-ı «proqressiv Euchre» dalğası bürüdü — bu, oyunçuların cütlərinin daim dəyişdiyi və nəticələrin ümumi hesaba əlavə edildiyi xüsusi turnir formatı idi. Belə kart gecələrini tez-tez xeyriyyə cəmiyyətləri və kilsələr təşkil edirdi: iştirak üçün ödəniş alınır, qaliblərə hədiyyələr verilirdi, yığılan vəsait isə xeyirxah məqsədlərə sərf olunurdu. 1898-ci ildə qəzetlər Nyu-Yorkda böyük bir Euchre turniri barədə yazırdı: xeyriyyə üçün üç min bilet satılmış və qaliblərə qiymətli zinət əşyaları verilmişdi. Hətta yazıçılar belə iz qoydular, Euchre-i ədəbiyyatda əbədiləşdirdilər: Mark Tvenin roman qəhrəmanları bu oyunu mütəmadi oynayır, Herbert Uells (Herbert Wells) isə 1898-ci ildə yazdığı «Dünyaların müharibəsi» əsərində marşlıların hücumu zamanı sağ qalanların Euchre partiyaları ilə təsəlli tapdıqlarını təsvir edirdi.
XX əsrin əvvəllərinə yaxın Euchre-in ulduzu yavaş-yavaş sönməyə başladı. Daha mürəkkəb intellektual oyunlar dəbə düşdü — sadə və mehriban Euchre-in yerini saysız-hesabsız kombinasiyaları olan bridge aldı. Bununla belə, Euchre yox olmadı: o, öz doğma torpaqlarına qayıtdı və milyonlarla sadə amerikalının sevimli oyunu olaraq qaldı. Artıq qəzetlərin ilk səhifələrində yazılmırdı, amma Orta Qərbdə insanlar hələ də oynayırdılar — nənənin mətbəx stolunda, zavod fasiləsində, piknikdə və ya yerli kilsədə. Sərhəd salonlarının səs-küyündən kilsə yarmarkalarınadək — Euchre zəngin tarixi iz buraxdı və ABŞ tarixində ən populyar kart oyunlarından biri kimi haqlı olaraq qəbul edildi.
Euchre haqqında maraqlı faktlar
- Terminologiyada alman izi. Euchre-in bir çox terminləri alman dilindən gəlir. Məsələn, bir komanda bütün əlləri qazandıqda bu «marş» adlanır — alman dilindəki Durchmarsch sözündən (tam yürüş, irəliləmə). Kozır təyin edən oyunçu tez-tez «meyker» adlanır — Spielmacher sözündən, yəni «oyunun təşkilatçısı». Əgər sizi «euchrelədilərsə» — yəni hesablamalarda aldadıb minimal sayda əl qazanmağa imkan vermədilərsə — bu ifadə alman dilindəki gejuckert sözünə gedib çıxır, yəni «Euchre-də məğlub edilmiş». Buradan da ingilis dilindəki to euchre someone felinin mənşəyi gəlir və bu gün də «aldadaraq heç nə qazandırmamaq, qabaqlamaq» deməkdir.
- Bəzi dini icmalarda qadağan olunmuşdu. XIX əsrdə Euchre o qədər populyar idi ki, ABŞ-dakı bəzi xristian icmaları onu məhdudlaşdırmağa çalışdılar. Kart oyunları, xüsusən də cənabların maraqları və qumarla əlaqələndirilənlər, əxlaqa təhlükə kimi qəbul edilirdi. Halbuki Euchre adi mənada qumar deyildi, onun canlı ruhu və salonlardakı populyarlığı onu puritan çevrələrdə «arzuolunmaz oyunlar» siyahısına saldı.
- Qadınlar arasında xüsusilə məşhur idi. Kişi salonları ilə bağlı təsəvvürlərə baxmayaraq, Euchre qadınların geniş və rəsmi şəkildə oynadığı ilk kart oyunlarından biri oldu. XIX əsrin sonunda xanımlar «euchre luncheons» adlı səhər və günorta görüşləri keçirirdilər — yemək və kart seansları ilə. Belə tədbirlər qəzetlərdə işıqlandırılırdı, qaliblərə isə miniatür hədiyyələr verilirdi — gümüş naxışlı barmaq yastıqlarından dekorativ brosslara qədər.
- Bower termini unikal linqvistik hadisədir. Euchre-də böyük valeləri ifadə edən bower termini başqa heç bir kütləvi kart oyununda istifadə olunmur. Bu, alman dilindəki Bauer («kəndli, valet») sözünün ingiliscələşdirilmiş formasıdır. Maraqlıdır ki, alman oyunlarında valet Bauer adlansa da, yalnız Euchre-də o, xüsusi kozır statusu aldı və termin ingilis formasında qorundu. Bu termin digər alınma sözlər zamanla yox olduğu halda, Şimali Amerika mədəniyyətində dəyişmədən qaldı.
- ABŞ-da turnir cədvəlləri üçün ilk oyun idi. 1890-cı illərdə Orta Qərbin şəhər qəzetlərində müntəzəm olaraq proqressiv Euchre turnirlərinin nəticələri dərc olunmağa başladı — qaliblərin adları, partiya hesabları və hətta ən yaxşı gedişlər göstərilirdi. Bu, şahmat və bridge sütunlarının yaranmasından əvvəl idi. Beləcə, Euchre qumardan kənarda davamlı media dəstəyi alan ilk kart oyunu oldu.
Euchre — sadəcə kart oyunu deyil, canlı tarixin bir parçasıdır. Onu paroxod göyərtələrində, hərbi düşərgələrdə, Viktoriya dövrü evlərinin eyvanlarında, fermalarda və fabriklərdə fasilələr zamanı oynayırdılar. Onun masasında darıxmağa və yorulmağa yer yox idi — yalnız tərəfdaşlığa, hesablamalara və bəxtə. Burada oyun həm şərəf, həm də zövq məsələsi idi, kartlar isə birlikdə olmaq üçün bəhanə.
Qaydaları öyrənin, ritmi hiss edin və ilk gedişi edin. Euchre başlanğıcda sadədir, lakin hər partiyanın arxasında qərarlar, etibar və incə hesablamalar gizlənir. Əminik ki, oyuna başlasanız, niyə bu günə qədər unudulmayan canlı klassika olaraq qaldığını anlayacaqsınız.