Backgammon — ən qədim stolüstü oyunlardan biridir, tarixi bir neçə minillikləri əhatə edir. O, sadə qaydalarla dərin strateji imkanların nadir vəhdətini özündə birləşdirir ki, bu da oyuna əsrləri aşaraq dünyanın bir çox ölkələrində populyarlıq qazanmağa imkan verib. Backgammon digər məntiqi oyunlardan zər atışları ilə bağlı təsadüf elementlərinin və hesablamanı, taktiki düşüncəni tələb edən ustalığın balansı ilə fərqlənir. Bu sayədə oyun müxtəlif xalqların mədəniyyətində — qədim fars saraylarından müasir kafelərə qədər — xüsusi yer tutub və haqlı olaraq ən zərif və intellektual istirahət formalarından biri hesab olunur.
Backgammon tarixi
Oyunun ən qədim mənşəyi
Arxeoloji məlumatlar göstərir ki, Backgammon-un əcdadları çox qədim dövrlərdə mövcud olub. İranda (Qədim Fars) beş min ildən çox yaşı olan oyun dəstləri — çalaları və zərləri olan lövhələr — Ciroft arxeoloji mədəniyyətinə aid tapılmışdır. Oyunun mümkün prototiplərindən biri Mesopotamiyada təxminən e.ə. 2600-cü ilə aid olan Ur Kral Oyunu (Royal Game of Ur) hesab edilir. Bu oyun da Backgammon kimi zər və fişlərdən istifadə olunan şans və bacarıq yarışması idi.
Antik mənbələrdə romalıların Latrunculi adlı strateji fiş oyunu, həmçinin Bizans dövrünə aid Tabula oyunu qeyd olunur. Tabula 24 nöqtədən ibarət lövhə və hər oyunçu üçün 15 fişə malik idi. Oyunun məqsədi fişləri lövhə boyunca mümkün qədər tez hərəkət etdirərək onları çıxarmaq idi — bu prinsiplər müasir Backgammon-a çox bənzəyirdi.
Backgammon-un fars mənşəyi haqqında əfsanə
Müasir Backgammon-a ən çox bənzəyən oyun Sasani imperiyası dövründə (III–VI əsrlər) Farsda meydana gəlib. Oyunun farsca adı — Nard (نرد), Nardshir sözünün qısaldılmış forması olub, «igid Ardaşirin oyunu» mənasını verir. Əfsanəyə görə, bu oyunu şah Xosrov I Anuşirəvanın (خسرو انوشیروان) sarayında vəzir Büzürgmehr (بزرگمهر) ixtira edib. Rəvayətə əsasən, Büzürgmehr yeni oyunu Hind şahmatına cavab olaraq yaradıb ki, Farsın intellektual üstünlüyünü nümayiş etdirsin.
Firdovsinin (فردوسی) «Şahnamə» (شاهنامه) adlı epik poemasında bu əfsanə parlaq şəkildə təsvir olunur və oyunun yaradılmasını müdrik vəzirin adı ilə bağlayır. Oyunun konkret müəllifi barədə tarixi sübutlar olmasa da, əfsanənin özü Backgammon-un fars mənşəyinə və onun şah saraylarında böyük əhəmiyyət daşıdığına işarə edir.
Oyunun Şərqdə yayılması, uzun və qısa Backgammon variantlarının yaranması
Farsdan Backgammon Yaxın Şərq, Orta Asiya və daha uzaq bölgələrə yayıldı. Artıq VII–VIII əsrlərdə ərəb mənbələrində oyun «taxtə-nard» adı ilə qeyd olunur. Ərəb təsiri vasitəsilə oyun Siciliyaya, Şimali Afrikaya və İberiya yarımadasına yayıldı: hesab olunur ki, Avropaya oyun (Tables — «taxtalar») ilk dəfə X əsrdə daxil olub.
Oyun Çində də tanınırdı: tarixi mənbələr shuаng-lu (雙陸) adlanan, Backgammon-a bənzər oyundan bəhs edir. Rəvayətə görə, bu oyun Qərbi Hindistanda yaranmış və Vey sülaləsi (220–265 illər) dövründə Çinə gətirilmişdi. V–VI əsrlərə qədər shuаng-lu geniş şəkildə yayılmış və məşhur istirahət forması olmuşdur. Yaponiyada isə suqoroku (双六) adlı oxşar oyun o qədər populyar idi ki, imperatriça Cito (持統天皇) 689-cu ildə onun qadağan olunması haqqında fərman vermişdi. Bu faktlar göstərir ki, artıq Orta əsrlərdə Backgammon-un çoxlu yerli variantları və adları mövcud idi.
Orta əsr Avropasında Backgammon
Avropada Backgammon-a bənzər oyunlar Tables adı ilə tanınırdı. Oyunun ilk yazılı qeydi 1025-ci ilə aid anglosakson Codex Exoniensis əlyazmasında tapılıb: «İki nəfər Tables oynamaq üçün oturur...». XI əsrdə bu oyun Fransada Trictrac adı ilə yayılmış və tezliklə aristokratiya arasında məşhur olmuşdur.
Fransa kralı IX Lüdovik (Louis IX) 1254-cü ildə yaxın adamlarına Tables də daxil olmaqla qumar oyunlarını qadağan edən fərman vermişdi. Lakin qadağalara baxmayaraq, oyun geniş yayılmağa davam etdi: Almaniyada ilk qeydlər XII əsrə, İslandiyada isə XIII əsrə aiddir. İspan kralı X Alfonso (Alfonso X de Castilla) 1283-cü ildə məşhur «Oyunlar kitabı»nda (Libro de los Juegos) Tables oyununa ayrıca fəsil ayırmış və onun qaydalarını ətraflı təsvir etmişdi.
XVI əsrə qədər zərlə oynanan stolüstü oyunlar Avropada geniş yayılmışdı. Lakin vahid qaydalar yox idi: hər ölkə və region öz versiyasını oynayırdı. Fransada Trictrac, İtaliyada Tavole Reale, İspaniyada Tablas Reales, Almaniyada isə Puff adlanan variantlar mövcud idi. İngiltərədə uzun müddət Tables ümumi ad kimi istifadə olunurdu və yalnız XVII əsrin əvvəlində «Backgammon» termini meydana çıxdı. Bu adın mənşəyi tam aydın deyil: bir versiyaya görə, o, orta ingiliscə back («geri») və gamen («oyun») sözlərindən yaranıb və oyunun mahiyyətini — fişlərin «evə qayıtmasını» — əks etdirir; digər versiyaya görə isə val dilindəki bach («kiçik») və cammaun («döyüş») sözlərindən gəlir. Hər halda, termin qısa qaydalı Backgammon variantını ifadə etmək üçün qəbul olundu.
Qısa və uzun Backgammon variantlarının formalaşması
Orta əsr Rusiyasında və qonşu ölkələrdə oyun fars mənşəli Nard adı ilə tanınırdı. Qafqaz və Orta Asiya vasitəsilə oyun Gürcüstana (burada XVII əsrdən «nardii» adlanırdı), daha sonra isə Kalmyk və Volqa xalqları arasına yayıldı. Rusiya və keçmiş SSRİ ölkələrində Backgammon XX əsrdə geniş populyarlıq qazandı və xüsusilə şəhər həyətləri və kurortlarda ənənəvi stolüstü oyun kimi məşhur oldu. Zaman keçdikcə iki əsas variant formalaşdı: uzun Backgammon və qısa Backgammon.
Uzun Backgammon qədim fars Nard-a daha çox bənzəyən, daha köhnə versiyadır. Burada bütün fişlər eyni mövqedən («başdan») başlayır və hər iki oyunçu üçün eyni istiqamətdə hərəkət edir; döyülən fişlər lövhədən çıxarılmır — bir fişlə bağlanan nöqtə rəqib üçün əlçatmaz olur. Bu variant Şərqdə və postsovet ölkələrində populyardır və tez-tez «klassik Backgammon» kimi qəbul edilir.
Qısa Backgammon isə qərb mənşəlidir və fişlərin başlanğıc düzülüşü lövhə üzərində paylanır, oyunçuların gediş istiqamətləri bir-birinə qarşı yönəlir və fişlər «vurulub» lövhənin ortasındakı bar üzərinə göndərilə bilər. Qısa Backgammon XVI əsrdən etibarən Avropada geniş yayılmış və XVII–XVIII əsrlərdə Amerikada da tanınmışdır. Hər iki variant eyni əsas prinsiplərə malik olsa da, taktiki baxımdan fərqlənir və tarixi inkişafları paralel şəkildə davam etmişdir.
Yeni dövrdə oyunun inkişafı
XVII əsrdə İngiltərədə Tables oyunu dəyişikliklərə məruz qaldı və faktiki olaraq qısa Backgammon formasını aldı. «Backgammon» termini ilk dəfə 1635-ci ildə sənədləşdirilmişdir. İngilis oyunçular yeni variantı «Irish» (irland Backgammon-u) adlanan köhnə versiyadan fərqləndirirdilər, lakin zamanla qısa Backgammon daha populyar oldu. 1743-cü ildə Londonda oyunun qaydalarını və strategiyalarını izah edən ilk ətraflı əsər nəşr edildi — Edmon Hoylun «A Short Treatise on the Game of Back-Gammon» (1753, «Backgammon oyunu haqqında qısa traktat»). Bu kitab həmin dövrdə qısa Backgammon-un əsas qaydalarını müəyyənləşdirdi. Maraqlıdır ki, XVIII əsrdə oyun kilsənin qumar oyunlarına qarşı mövqeyinə baxmayaraq, hətta ruhani şəxslər arasında da populyar idi.
XIX əsrə qədər qısa Backgammon qaydaları demək olar ki, müasir formaya çatdı. Əsrin ortalarına doğru vurulan fişlər üçün bar (orta zolaq) tətbiq edildi və oyunun qalibi bir, iki və ya üç xal ilə qiymətləndirilirdi: adi qələbə — oyunçu bütün fişlərini birinci çıxardıqda; gammon — ikiqat qələbə, əgər qalib bütün fişlərini çıxarıb, rəqib isə heç birini çıxarmayıbsa; backgammon — üçqat qələbə, əgər qalib bütün fişlərini çıxarıb, rəqibin isə hələ də bar üzərində və ya qalibin evində ən azı bir fişi qalırsa. Bu xal sistemi müasir qısa Backgammon qaydalarının əsasını təşkil edir.
Ən yeni dəyişikliklər — ikiqat kub və marağın yenidən doğulması
XX əsrin ən mühüm yeniliyi ikiqat kubun yaranması oldu. 1920-ci illərdə Nyu-Yorkdakı oyun klublarında 2, 4, 8, 16, 32 və 64 yazılmış tərəfləri olan xüsusi Doubling Cube ixtira edildi. Bu kub oyun zamanı mərcin artırılmasına imkan verirdi. Bu yenilik oyuna riskin qiymətləndirilməsi elementini əlavə etdi: artıq oyunçu yalnız fişləri ustalıqla hərəkət etdirməyi deyil, həm də qələbə ehtimalını nəzərə alaraq mərcin ikiqat artırılması üçün düzgün anı müəyyən etməyi bacarmalı idi.
İkiqat kubun yaranması ilə Backgammon yeni səviyyəli intellektual və həyəcanlı oyuna çevrildi və elita arasında populyarlıq qazandı. 1960-cı illərdə oyun ABŞ və Avropada əsl bum yaşadı. Bu dalğada mühüm rol rus aristokratlarının nəslindən olan, ABŞ-da məskunlaşmış şahzadə Aleksis Obolenski (Alexis Obolensky) — «müasir Backgammon-un atası» adlandırılan şəxs oynadı. 1963-cü ildə o, Beynəlxalq Backgammon Assosiasiyasını yaratdı, vahid rəsmi qaydalar hazırladı və ilk böyük turnirləri təşkil etdi. Artıq 1964-cü ildə Nyu-Yorkda çoxlu tanınmış simaların iştirakı ilə beynəlxalq turnir keçirildi, 1967-ci ildə isə Las-Veqasda ilk dünya çempionatı baş tutdu.
Oyun tez bir zamanda dəbə çevrildi: Backgammon-a şəxsi klublarda, universitetlərdə və ziyafətlərdə oynayırdılar. Böyük şirkətlərin sponsorluğu ilə turnirlər keçirilir, məşhur çempionlar və strategiya müəllifləri meydana çıxırdı ki, bu da Backgammon-un intellektual və nüfuzlu əyləncə kimi statusunu möhkəmləndirdi.
XX əsrin sonuna yaxın Backgammon bir çox ölkələrdə populyarlığını qoruyub saxladı. Aralıq dənizinin şərqində yerləşən Yunanıstan, Türkiyə, Livan, Kipr və İsraildə bu oyun hələ də milli oyun hesab olunur və xalq mədəniyyətinin bir hissəsinə çevrilib. Böyük Britaniya və ABŞ-da Backgammon üzrə milli federasiyalar yaradılıb, mütəmadi olaraq çempionatlar və liqalar keçirilir.
1990-cı illərin əvvəllərindən Backgammon rəqəmsal dövrə qədəm qoydu: kompüterə qarşı oynamaq və partiyaları analiz etmək üçün proqram təminatı yaradıldı, internetin inkişafı ilə isə dünyanın istənilən yerindən rəqiblərlə onlayn oynamaq imkanı yarandı. Beləliklə, qədim dövrlərdə yaranmış bu oyun yeni əsrlərə və texnologiyalara uyğunlaşaraq intellektual cazibəsini itirmədi.
Backgammon haqqında maraqlı faktlar
- Krallıq oyunları və diplomatik taxtalar. Backgammon qədimdən bəri zadəganların oyunu hesab olunur və tez-tez diplomatik hədiyyələrin bir hissəsi kimi təqdim edilirdi. Belə ki, 1740-cı illərdə Osmanlı sultanı I Mahmud (محمود) fransız kralı XV Lüdovikə (Louis XV) incə mirvaridən işlənmiş ağacdan hazırlanmış dəbdəbəli Backgammon dəsti hədiyyə etmişdi — bu, zərifliyin və zəkalılığın simvolu sayılırdı. Qızıl, fil dişi və ya tısbağa qabığı ilə bəzədilmiş bu kimi taxtalar kral kolleksiyalarında yüksək statusun göstəricisi kimi saxlanılırdı. XVIII əsrə aid qədim dəstlər bu gün hərraclarda on minlərlə dollara qiymətləndirilir, xüsusilə məşhur tarixi şəxsiyyətlərə məxsus olduqda.
- Qadağalar və oyunçuların hiylələri. Backgammon tarixi boyunca azartla əlaqələndirildiyi üçün dəfələrlə qadağalarla üzləşmişdi. 1254-cü ildə Fransa kralı IX Lüdovik sarayda oyunu qadağan etdi, 1526-cı ildə isə İngiltərədə kardinal Tomas Volsi (Thomas Wolsey) Backgammon-u «şeytanın ixtirası» adlandıraraq bütün oyun taxtalarının yandırılmasını əmr etdi. Ancaq ixtiraçı ustalar çıxış yolu tapdılar: XVI əsrdə İngiltərədə kitab şəklində qatlanan Backgammon taxtaları istehsal olunmağa başladı. Kənardan bu dəst kitab kimi görünür, içərisində isə oyun sahəsi, fişlər və zərlər gizlənirdi. Bu, zadəganlara qadağan olunmuş oyunu gizlicə oynamağa imkan verirdi — «kitabı» açaraq partiya keçirir, axtarış təhlükəsi yarananda isə taxtanı tez bir zamanda qatlaya və kitab kimi gizlədə bilirdilər. Bu cür Backgammon dəstləri bu gün maraqlı antik kolleksiya nümunələri kimi yüksək qiymətləndirilir.
- İncəsənətdə və kütləvi mədəniyyətdə Backgammon. Məşhurluğu sayəsində Backgammon rəssamların əsərlərində və ədəbiyyatda dəfələrlə yer alıb. Məsələn, holland rəssamı Yan Steen (Jan Steen, 1626–1679) «Trik-trak oyunu» (The Game of Tric-Trac) adlı tablosunda kəndli oyunçuları Backgammon partiyası zamanı təsvir etmiş, səhnənin emosional gərginliyini əks etdirmişdi. Ermitajda saxlanılan başqa bir əsərində oyunçulardan biri oyunda uduzduğu üçün taxtanı devirdiyi an təsvir olunur. Daha sonralar Backgammon kinematoqrafiyada da görünür: Ceyms Bond haqqında «Octopussy» (1983) filmində qəhrəman zərlərlə oynanan Backgammon partiyasında iştirak edir, bu isə risk və psixoloji mübarizə atmosferini vurğulayır. Şərq ədəbiyyatında və poeziyasında Backgammon tez-tez taleyin dəyişkənliyini və təsadüfləri qəbul etmək müdrikliyini simvolizə edir.
- Rekordlar və nailiyyətlər. Müasir dövrdə Backgammon üzrə beynəlxalq yarışlar keçirilir və ən güclü oyunçular mübarizə aparırlar. 1970-ci illərdən etibarən hər il əvvəlcə Las-Veqasda, sonra isə Monako şəhərində Backgammon üzrə dünya çempionatı təşkil olunur və dünyanın hər yerindən peşəkarları cəlb edir. Rekordlardan biri oyunların müddəti ilə bağlıdır: 2018-ci ildə Azərbaycanda Rüstəm Bilalov (Rustam Bilalov) tərəfindən keçirilən 25 saat 41 dəqiqəlik Backgammon marafonu Ginnesin Rekordlar Kitabına düşüb. Başqa bir maraqlı fakt isə oyunun nəzəri cəhətdən ən qısa mümkün partiyasıdır — cəmi 16 zər atışı, bu ssenarini riyaziyyatçılar hesablayıblar.
Əsrlər boyu Backgammon bir çox xalqların mədəni irsinin ayrılmaz hissəsinə çevrilib. Qədim Farsda yaranmış bu oyun qadağalar və dirçəlişlər dövrlərindən keçərək həm Şərqdə, həm də Qərbdə populyarlıq qazanmış və bu günə qədər cazibəsini qoruyub saxlamışdır. Backgammon-un tarixi — bu, insan əyləncəsinin tarixidir, burada rəqabət ruhu və düşüncə istəyi birləşir: saray müdriklərinin yarışlarından tutmuş orta əsr meyxanalarına və XX əsrin zərif salonlarına qədər. Bu gün Backgammon müxtəlif nəsillərdən və mədəniyyətlərdən insanları birləşdirir, təsadüf və hesablamanın nadir birləşməsini təklif edir. Bu oyunun keçdiyi yolu anladıqda, onun xüsusi dəyərini hiss edirsən — həm mədəni fenomen, həm də zehnin məşqi kimi.
Backgammon-un zəngin tarixi ilə tanış olduqdan sonra insan istər-istəməz öz gücünü taxtada sınamaq istəyir. Növbəti hissədə biz bu əfsanəvi oyunun qaydalarını — qısa Backgammon (müasir versiya) və Şərq uzun Backgammon növlərini — nəzərdən keçirəcək və praktik məsləhətləri paylaşacağıq. Hikmət və həyəcanın birləşdiyi bu mühitə qərq olun və Backgammon-un təqdim etdiyi məntiqi döyüşlər və qədim ənənələr dünyasını kəşf edin.