Bridge is een intellectueel kaartspel met een rijke geschiedenis en wereldwijde erkenning. De volledige naam is contractbridge, maar in het dagelijks taalgebruik is de kortere vorm – bridge – al lang ingeburgerd. Achter deze naam schuilt een complex systeem van strategieën, berekeningen en samenwerking tussen partners. Bridge is niet zomaar een populair spel geworden, maar een gepassioneerde bezigheid voor liefhebbers van logica en strategisch denken.
Vandaag de dag is bridge een internationaal erkende sportdiscipline met duidelijke regels, een officieel ranglijstsysteem, prestigieuze kampioenschappen en duizenden clubs die zijn verenigd in nationale en wereldfederaties.
Geschiedenis van het spel
De geschiedenis van bridge begint met whist – een kaartspel dat in de 18e eeuw populair werd in Engeland. Whist wordt beschouwd als de basis van bridge: ondanks de eenvoudige regels bevatte het al het spelen op slagen en de eerste vormen van samenwerking tussen spelers, die later essentiële elementen van bridge zouden worden. Geleidelijk werd whist complexer. Nieuwe varianten ontstonden – eerst met elementen van bieden en troefkeuze, later met een geavanceerd biedsysteem.
Een belangrijke overgangsvorm was het spel biritch (in de Britse pers ook wel Russian Whist genoemd). De naam ontstond doordat het spel Engeland bereikte vanuit de Balkan en de Franse Rivièra, waar het populair was onder Russischtalige spelers. Bovendien is het woord biritch waarschijnlijk afgeleid van het Oud-Slavische „birich” – een heraut (iemand die openbare mededelingen doet), wat symbolisch verwijst naar het biedsysteem in het spel.
De naam biritch verscheen voor het eerst in druk in 1886 in het Britse tijdschrift The Field. Het spel bevatte toen al biedmechanismen, de keuze van een troefkleur en het aangaan van verplichtingen voor slagen – vernieuwingen die het onderscheidden van klassieke whist en die de basis vormden voor toekomstige bridge-elementen.
De volgende belangrijke stap was de opkomst van het “veilingbridge” aan het begin van de 20e eeuw. In deze versie werd het bieden beurtelings uitgevoerd en moesten spelers voor het eerst een contract aangeven dat ze moesten uitvoeren. Deze versie behield de mechaniek van whist, maar voegde nieuwe elementen van strategie en communicatie tussen partners toe.
Een beslissend keerpunt vond plaats in 1925, toen de Amerikaanse zakenman en liefhebber van kaartspellen Harold Stirling Vanderbilt tijdens een zeereis een nieuw systeem van spelregels voorstelde. Hij herzag de spelstructuur: introduceerde het concept van het contract, maakte onderscheid tussen volledige spellen en deelscores, en voerde een nieuw puntensysteem in. Zo werd contractbridge geboren – de moderne vorm van het spel, die eerst populair werd in de VS en later wereldwijd erkenning kreeg.
Bloei en officiële erkenning
Begin jaren 1930 was bridge al een van de populairste intellectuele tijdsbestedingen in de Verenigde Staten. In 1937 werd de American Contract Bridge League (ACBL) opgericht, die tot op de dag van vandaag wedstrijden organiseert, spelers opleidt en ranglijsten publiceert. Ook in Europa won bridge aan populariteit: clubs en toernooien verschenen in Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Nederland en andere landen.
In 1958 werd de World Bridge Federation (WBF) opgericht, die de nationale bonden van tientallen landen samenbracht. Sindsdien heeft bridge de status van georganiseerde internationale sport, met een eigen toernooikalender, arbitragenormen en een titelsysteem.
Bridge in de Sovjet-Unie en het post-Sovjetgebied
Ondanks de reputatie als “burgerlijke bezigheid” vond bridge ook zijn weg naar de Sovjet-Unie – vooral onder ingenieurs, wetenschappers en studenten. In de jaren 1960–1980 werd het gespeeld op universiteiten, in studentenhuizen, onderzoeksinstituten en hobbyclubs. Het spel had geen officiële status, maar bleef populair: tijdschriften publiceerden spelanalyses en regelmatige bijeenkomsten en clubtoernooien hielden de interesse levend.
Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie bleef bridge bestaan als een intellectuele hobby, vooral in grote steden, en ontwikkelt het zich nog steeds binnen de nationale bonden van de GOS-landen.
Interessante feiten
- In 1929 werd het tijdschrift The Bridge World opgericht – het eerste professionele tijdschrift dat volledig gewijd was aan contractbridge. De oprichter, Ely Culbertson, speelde een sleutelrol in de popularisering van het spel.
- Sinds 1995 is bridge officieel erkend als sport door het Internationaal Olympisch Comité (IOC) – het enige kaartspel met deze status.
- In 2002 werd bridge opgenomen in het programma van de World Mind Sports Games (WMSG) in Londen, samen met schaken en go – iconische denkspellen.
- Warren Buffett en Bill Gates zijn al jarenlang enthousiaste bridgers. Ze spelen regelmatig samen en geloven dat het spel het geheugen, strategisch denken en teamwork bevordert.
- Er zijn 635.013.559.600 mogelijke kaartverdelingen in bridge. Dat maakt elke spelronde echt uniek.
Bridge is niet zomaar een kaartspel, maar een intellectuele passie met een rijke geschiedenis die zich uitstrekt over tijdperken, landen en culturen. Het is geëvolueerd van aristocratisch tijdverdrijf tot een internationale denksport. Dankzij zijn diepgang, geschiedenis en strategische rijkdom blijft bridge generaties spelers wereldwijd verbinden – aan de kaarttafel en daarbuiten.
Vandaag de dag kun je bridge gratis online spelen – op elk moment en vanaf elke plek ter wereld. Probeer het – misschien wordt dit jouw nieuwe favoriete spel!