Jeśli kiedykolwiek spotkałeś się z kwadratową siatką, w której trzeba szybko odnajdywać liczby w kolejności rosnącej, prawdopodobnie była to tablica Schultego. Na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo prosta, ale za tą prostotą kryje się metoda sprawdzona przez dekady w psychologii i edukacji. Historia tablicy sięga połowy XX wieku — od eksperymentu naukowego, który zapoczątkował jej rozpowszechnienie na całym świecie.
Na początku może się wydawać, że to nie gra w tradycyjnym rozumieniu — brak grafiki, zasad, przeciwników. Tylko siatka i liczby. Ale to właśnie ta prostota jest jej siłą. Tablica Schultego od dawna stanowi część świata gier logicznych i słusznie uznawana jest za jedno z najskuteczniejszych ćwiczeń na koncentrację. Aby zrozumieć jej wartość, warto wrócić do początków.
Historia tablicy Schultego
Tablica Schultego została po raz pierwszy zaproponowana w 1962 roku przez niemieckiego psychiatrę i psychologa Waltera Schultego. Urodził się on w 1910 roku we Frankfurcie nad Menem i studiował medycynę na tamtejszym uniwersytecie. Już w 1934 roku obronił pracę doktorską, a następnie kontynuował działalność naukową pod kierunkiem Hansa Bergera — pioniera elektroencefalografii. Pracował w Jenie, Wefilu i Gütersloh, gdzie zajmował kierownicze stanowiska w instytucjach psychiatrycznych.
W latach 60. XX wieku Schulte został profesorem i objął kierownictwo uniwersyteckiej kliniki neurologicznej w Tybindze. W latach 1965–1967 przewodził niemieckiemu oddziałowi Międzynarodowej Ligi Przeciwpadaczkowej (ILAE), a w 1968 roku został członkiem Leopoldiny — najstarszej akademii naukowej w Niemczech.
Początkowo tablica powstała jako narzędzie psychodiagnostyczne — nie do zabawy, lecz do badania stabilności uwagi u pacjentów. Metoda okazała się prosta, przejrzysta wizualnie i skuteczna w ocenie poziomu koncentracji, nawet w stanie zmęczenia.
Pierwsze publikacje opisujące metodę Schultego pojawiły się w Niemczech w latach 60. Ćwiczenie szybko rozpowszechniło się w klinikach, gdzie było wykorzystywane jako część diagnostyki poznawczej. Później zainteresowali się nim również pedagodzy i specjaliści od psycholingwistyki. Odkryli oni, że regularne ćwiczenia z tablicą Schultego pozytywnie wpływają na umiejętność szybkiego przetwarzania tekstu — szczególnie u dzieci i młodzieży z trudnościami w nauce.
Z czasem tablica Schultego wyszła poza środowisko naukowe i zaczęła być stosowana w edukacji i codziennej praktyce. Wykorzystywali ją zarówno nauczyciele w szkołach, jak i okuliści — również w kontekście treningu widzenia peryferyjnego. Szczególnie szerokie zastosowanie znalazła na kursach szybkiego czytania: tablica stała się jednym z podstawowych narzędzi przygotowujących oczy do odbioru tekstu blokami, a nie litera po literze. Dodatkowo wykorzystywano ją jako sposób na szybką ocenę aktualnego poziomu uwagi — np. przed rozpoczęciem lekcji czy intensywnego wysiłku umysłowego.
Przez lata tablica Schultego nie tylko nie straciła na aktualności, ale doczekała się wielu cyfrowych wersji. Już w latach 90. pojawiły się pierwsze edycje komputerowe — z możliwością wyboru rozmiaru siatki i ustawienia limitów czasowych. Obecnie tego typu ćwiczenia dostępne są na smartfonach i tabletach: oprócz liczb dostępne są tablice z literami, symbolami i kolorami, a także różnymi poziomami trudności.
Ciekawostki
- W niektórych niemieckich szkołach tablicy Schultego używa się przed sprawdzianami lub na początku lekcji — jako sposobu na szybkie pobudzenie uwagi i skupienie. Krótkie rozgrzewki tego typu pomagają uczniom szybciej wejść w tryb nauki.
- Popularność tablicy Schultego zainspirowała entuzjastów do organizowania nieoficjalnych zawodów na czas. Niektórzy uczestnicy pokonują klasyczną siatkę 5×5 w mniej niż 5 sekund — w internecie można znaleźć nagrania z takimi wynikami, choć oficjalne rekordy nie istnieją.
- Tablica Schultego jest często wykorzystywana na kursach szybkiego czytania. Według doświadczeń nauczycieli, codzienne treningi po 10–15 minut mogą już po 2–3 tygodniach zauważalnie zwiększyć tempo czytania — średnio o 20–30 %. Choć dane te nie są potwierdzone naukowo, skuteczność metody była wielokrotnie potwierdzana w praktyce.
- Tablicą Schultego zainteresowały się również instytucje wojskowe. W niektórych krajach włączono ją do testów selekcyjnych dla pilotów i kontrolerów ruchu lotniczego — zawodów, w których szczególnie ważne jest szybkie przełączanie uwagi i przetwarzanie informacji wzrokowych.
- Istnieje wiele wariantów tablicy Schultego, z których każdy ukierunkowany jest na rozwijanie konkretnych zdolności poznawczych. Przykładowo, wersja Gorbowa–Schultego zawiera naprzemienne czerwone i czarne liczby — co wymaga ciągłego przełączania uwagi między kolorami. W innej wersji liczby są zastępowane literami — taki format szczególnie dobrze sprawdza się w treningu pamięci i percepcji wzrokowej. Jeszcze inny typ to tablice z kolorowymi komórkami, które zwiększają obciążenie uwagi i czynią zadanie znacznie bardziej dynamicznym.
Z biegiem czasu tablica Schultego stała się klasykiem wśród ćwiczeń na koncentrację. Jej format nie wymaga wyjaśnień — wystarczy jedno spojrzenie, by zrozumieć zasadę. To rzadki przypadek, gdy forma i funkcja tak doskonale się uzupełniają. Sekret jej popularności tkwi nie tylko w prostocie, ale też w realnej użyteczności. Pomaga się skoncentrować przed zadaniem, zredukować napięcie psychiczne lub szybko przełączyć się między czynnościami. Kilka minut dziennie — i uwaga działa znacznie precyzyjniej. Spróbuj sam — za darmo i bez rejestracji!