Simon онлајн, бесплатно

Понекогаш едноставна идеја може да биде посилна од десетици сложени концепти — така во 1970-тите се појави играта Simon, оставајќи значаен траг во историјата на електронската забава. Четири светли копчиња, светлосни сигнали и звуци што потсетуваат на музички ноти — сето тоа се претвори во едноставна, но изненадувачки возбудлива мемориска игра. Зад овој минимализам стоеше паметна инженерска идеја, родена на крстосница меѓу видеоигри, звучни експерименти и стремеж за создавање нешто навистина ново.

Историја на играта

Идејата за Simon се родила во умовите на Ралф Баер и Хауард Морисон — инженери кои биле тесно поврзани со развојот на првите видеоигри. Баер веќе бил познат како „татко на видеоигрите“ поради создавањето на Magnavox Odyssey — првата домашна гејминг конзола. Инспирација за Simon била аркадната игра Touch Me од Atari, во која играчот требал да запомни светлосни и звучни сигнали.

Но според Баер, Touch Me била несмасна и неуспешна. Тој и Морисон решиле да го подобрат концептот: да го направат звукот попријатен, управувањето поинтуитивно, а дизајнот попривлечен. Заедно со програмерот Лени Коуп, тие создадоа уред што може да репродуцира секвенци на светлина и звук кои играчот треба да ги повтори. Во 1978 година, нивната игра ја издаде компанијата Milton Bradley — еден од најголемите производители на друштвени и електронски игри во САД.

Simon веднаш стана хит. Во 1978 година, играта беше претставена на Меѓународниот саем на потрошувачка електроника во Чикаго и веднаш привлече внимание. Демонстрацијата предизвика голем интерес кај новинарите, трговците и посетителите, поради што новиот производ брзо се појави на полиците во продавниците.

Уредот со четири копчиња — зелено, црвено, сино и жолто — репродуцирал јасни музички тонови по одреден редослед. Играчот требал да ја повтори секвенцата, која станувала се подолга со секој нов круг. Комбинацијата на светлина и звук создавала ефект на вклученост и предизвикувала желба за подобрување на резултатот.

Simon брзо стекна популарност во САД и надвор од нив. Веќе во почетокот на 1980-тите се започна со производство и во други земји, вклучувајќи ги Велика Британија, Канада и Германија, а самиот бренд продолжи да се развива: се појавија верзии како Simon 2, Pocket Simon, Simon Stix, како и подоцна електронски преработки и мобилни апликации. Секоја нова верзија се стремеше да го зачува духот на оригиналот, додавајќи при тоа нови режими, покомпактна форма или визуелни ефекти. Simon не беше само играчка, туку икона на една епоха — пример за тоа како една едноставна идеја може да стекне култен статус.

Интересни факти

• Секое од четирите копчиња на Simon било придружено со уникатен звук, базиран на музички тонови — до, ми, сол и си — со што играта била не само визуелно впечатлива, туку и лесно препознатлива по звук, додавајќи елемент на ритам и мелодија.
• Оригиналното куќиште на играта било инспирирано од обликот на тапан: кружно тело со четири сегменти кое ја засилувало врската меѓу звукот и дејството.
• Првата серија на Simon се продавала по цена од 24,95 долари — денес тоа би изнесувало околу 120 долари со пресметана инфлација — и дури и со таа цена, играта била толку барана што брзо исчезнала од полиците.
• Играта Simon била користена и надвор од областа на забавата: таа била активно користена во различни когнитивни истражувања, вклучувајќи ги и оние за краткорочната меморија и способноста за концентрација, благодарение на својата јасна и прогресивно зголемувачка структура на задачи.
• Името Simon се однесува на детската игра “Simon says”, во која учесниците смеат да извршат само команди што започнуваат со фразата „Simon вели“ — алузија што ја потенцира механиката на играта: внимателно набљудување и прецизно извршување.
• Во 1999 година, играта Simon беше внесена во Националната сала на славните играчки на САД како едно од најзначајните и највлијателните пронајдоци во историјата на индустријата за забава.

Simon беше една од првите игри што успешно ги комбинираше звукот, светлината и меморијата, поставувајќи темели за нов правец во светот на интерактивните играчки. Играта инспирираше многу клонови, имитации и десетици креатори. Денес таа се смета за класика, а оригиналните верзии од 1978 година станаа вредни колекционерски предмети.

Иако неговата механика е едноставна, Simon може сериозно да го напрегне вашето паметење и концентрација. Оваа електронска игра ја одржала својата популарност повеќе децении, благодарение на комбинацијата на интуитивен интерфејс и зголемување на тежината на нивоата.

За да успеете, не е доволно само да ги памтите боите — важно е да разберете како функционира играта и кои стратегии ќе ви помогнат да напредувате што е можно подалеку.

Правила на играта

Процесот на играта се заснова на повторување на секвенци што самото уредство ги поставува. Тоа му покажува на играчот комбинација од бои и звуци, а задачата на играчот е точно да ја репродуцира. По секој успешно завршен круг, секвенцата се проширува со еден елемент.

Долу се наведени основните правила на кои се заснова процесот на играта:

• Играта започнува со случаен сигнал — тоа може да биде било која од четирите бои, придружена со одговарачки звук, а задачата на играчот е да го репродуцира овој прв чекор без грешки.
• Ако секвенцата е репродуцирана точно, уредот додава уште еден елемент, го комплицира зададението и го проверува капацитетот на играчот да памети сè подолги и подолги низи.
• Боите се секогаш исти — зелена, црвена, жолта и плава — и секоја од нив има уникатен тон, што му помага на играчот да се ориентира не само визуелно, туку и со слухот.
• Играчот треба да ги притисне копчињата строго во истата секвенца во која биле покажани, без да направи ниту една грешка, во спротивно секвенцата ќе се ресетира.
• Секоја грешка при внесување на секвенцата доведува до завршување на играта, иако во некои верзии има опција да се повтори тековниот ниво — ова зависи од конкретниот модел на уредот.
• Бројот на нивоа не е ограничен, а играта продолжува додека играчот може да репродуцира сè подолги и подесни секвенци со прецизност.

Совети за играта

Ако го гледате Simon не само како играчка, туку како предизвик за вашето внимание, меморија и трпение, тоа може да се претвори во вистински тренинг за мозокот. Победата овде не е случајност, туку резултат на концентрација и правилно избрана стратегија.

Иако правилата се едноставни, постигнувањето висок резултат е тешко. За да ги подобрите вашите резултати, корисно е да применувате проверени методи на запаметување:

• Користете асоцијации. Поврзете секоја боја со слика: зелена — трева, црвена — јаболко, плава — море, жолта — сонце. Претворете ја секвенцата во приказна во вашата глава, на пример, „тревата гори под сонцето, а над неа е небото“.
• Разделете ги на блокови. Долгите секвенци полесно се паметат кога ги делите во групи: 3+3+2, 4+4 и така натаму. Оваа техника се нарекува chunking и се користи широко во неуропсихологијата за намалување на когнитивното оптоварување при запаметувањето.
• Повторувајте гласно. Произнесувањето на боите на секвенцата гласно активира неколку канали на восприемање — визуелни, слухни и моторни. Ова го засилува паметењето, создава внатрешен ритам и помага за прецизно повторување на потребната редоследност на дејствијата.
• Тренирајте редовно. Паметењето е вештина која се развива со систематска работа, како и сите други когнитивни способности. Дури и 5 до 10 минути игра на ден може значително да ги подобри резултатите за една недела.

Искуствени играчи користат пристапи кои им овозможуваат да издржат подолго и да го зголемат темпото:

• Концентрацијата прва. Пред да започнете играта, обидете се да елиминирате сè што може да ве разсее: ставете го телефонот настрана, исклучете ја музиката, одложете ги разговорите. Simon бара целосна концентрација, особено на покресните нивоа. Најдобро е да играте кога сте будни, одморени и способни да ја задржите вниманието — на пример, во првата половина на денот или веднаш по кратка пауза.
• Ловете го ритмот. Играта ги репродуцира сигналите во јасен, постојан ритам. Овој ритам му помага на мозокот да предвиди времетраењето на паузите помеѓу сигналите и полесно да ја восприема информацијата. Обидете се свесно да го следите овој ритам и ментално да се синхронизирате со него — така ќе активирате не само визуелна, туку и моторска и слухна меморија. Прогнозабилноста на ритмот ги прави секвенциите полесно запомнивни.
• Фокусирајте се на првиот елемент. Најважно е да започнете правилно. Првиот чекор во секвенцата како да „отвора врата“ за сè друго, го поставува ритамот и насочува вниманието. Ако го запомните почетокот точно, остатокот ќе биде полесно.
• Поставувајте цели. Играњето само за забава е интересно, но за раст и напредок важно е да поставите конкретни цели. Започнете со нешто мало — на пример, преминете осум чекори по ред, а потоа постепено зголемувајте ја тешкоста согласно на вашиот напредок и темпо. Ова ќе ви помогне не само да ја следите вашата напредност, туку и да го одржите интересот за играта. Разделувањето на патот на етапи го прави задачата психолошки полесна и ја зголемува мотивацијата.

Simon не е само игра, туку и тренажер за внимание, меморија и истрајност. Секој сет е предизвик, а секоја грешка е причина да пробате повторно. Напредокот не доаѓа веднаш, но е забележителен по неколку редовни обиди.

Најважно е да го одржите интересот, да не се плашите да започнете одново и да запомните дека и најдолгата веригата започнува со еден сигнал. Во оваа игра не победи оној кој се сеќава на сè, туку оној кој продолжува — чекор по чекор.